Οι Έλληνες γιατροί της Σμύρνης, όπως άλλωστε ολόκληρη η ελληνική κοινότητα της πόλης, ζούνε σε κράτος πολυφυλετικό και εχθρικά διακείμενο προς τη δυτική κουλτούρα και τον ελληνισμό, αλλά διατηρούν με φανατισμό όχι μόνο την ελληνική εθνική υπόσταση, αλλά και την ευρωπαϊκή τους πολιτιστική ταυτότητα. Δεν υπήρξαν ποτέ `Ανατολίτες`, πολίτες της Ανατολής δηλαδή, όπως τους χαρακτήρισε πολλές φορές η νεοελληνική μιζέρια που κρίνει πάντα εξ ιδίων τα αλλότρια. Δεν `αλλοιθώρισαν` ποτέ πολιτισμικά μεταξύ Ανατολής και Δύσης, γιατί υπήρξαν πάντα βαθύτατα Έλληνες και ταυτόχρονα βαθύτατα Ευρωπαίοι. Η ελληνική κοινότητα Σμύρνης διαχρονικά αναπτύχθηκε και δημιούργησε το πολιτιστικό της υπόβαθρο, ως τμήμα του ελληνισμού αλλά με την ευρωπαϊκή του διάσταση. Η ελληνική κοινότητα Σμύρνης δεν αντιμετώπισε ποτέ την Ευρώπη με την αμφιθυμία του ελλαδικού κράτους και του ελληνικού λαού που μόνιμα, ακόμα και στην εποχή μας, από τη μια μεριά πιθηκίζει και εκστασιάζεται με ότι ξενόφερτο και από την άλλη μονίμως μέμφεται και λοιδορεί τον δυτικό τρόπο σκέψης. Οι Έλληνες της Σμύρνης δεν είχαν τέτοια προβλήματα, ήταν τμήμα της Ευρώπης.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]