Σικελία και νότιος Ιταλία. Ο Έλληνας ταξιδιώτης, που θα επισκεφθεί αυτούς τους τόπους, θα πατήσει το γνώριμο χώμα το δικό του, το ζεστό, το στεγνό και πικρό χώμα της Ελλάδας. Θα βρεί κάμπους και βουνά που τ` αγκαλιάζει η γαλάζια θάλασσα της Μεσογείου, που πότε τα χτυπάει άγρια ο άνεμος και πότε τα χαϊδεύει η δροσερή αύρα. Θα βρει σε κάθε του βήμα το δέντρο της Αθηνάς, την ευλογημένη ελιά, το αμπέλι και τη δάφνη. Θα συναντήσει ακόμα ο ταξιδιώτης σε κάθε του βήμα σκελετούς αρχαίων ναών περίσσιων, που θα του θυμίζουν Παρθενώνες, Θησεία και Δελφούς, θα μπει σε θέατρα πανάρχαια, θ` αντικρίσει ακροπόλεις και τείχη, θα σταθεί μπροστά σε αγάλματα, λαξεμένα από γλύπτες ισάξιους του Φειδία και του Πραξιτέλη, θα διαβάσει στους δρόμους και στις λεωφόρους των σύγχρονων πόλεων ονόματα ηρώων και φιλοσόφων της Ελλάδας. Πόλεις και χωριά με ονόματα Ελληνικά θα τον καλωσορίζουν. Και θ` αναρωτηθεί: Μα... αυτό εδώ είναι Ελλάδα! (...)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]