(. . .) Στις αρχές της δεκαετίας του `40, με το εικοσιπεντασέλιδο ποίημα `Η μεγάλη πείνα`, ο Καβάνα έδωσε ένα τρανταχτό παρόν. Ο πρωταγωνιστής του ποιήματος, ο Πάτρικ Μαγκουάιαρ, ένας ανέραστος ζευγολάτης καταδικασμένος σε μαρασμό, απομόνωση και άδοξο θάνατο, καταντάει «ένα κουρελιασμένο γλυπτό του ανέμου». Όμως, εναλλάξ με τούτη την άγρια απόγνωση, υπάρχουν και θαυμάσιοι «ονειροπόλοι» στίχοι. Με λυρική ευαισθησία και συνάμα με δυνατές αναλαμπές γήινου χιούμορ, το ποίημα αποκαλύπτει ποικίλες πλευρές μιας ανθρώπινης τραγωδίας, που -παρόλο που διαδραματίζεται στη μακρινή Ιρλανδία- είναι απόλυτα προσιτή στους Έλληνες αναγνώστες.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]