Το αντικείμενο της παρούσας μελέτης, η συμπληρωτική ερμηνεία των δικαιοπραξιών, η ερμηνεία δηλαδή που αποσκοπεί στη συμπλήρωση των ρυθμιστικών κενών της δικαιοπραξίας, αναπτύσσεται σε τρία κεφάλαια. Στο πρώτο επιχειρείται μια εισαγωγή στη λειτουργία του θεσμού: Αναζητούνται οι λόγοι για τους οποίους οι δικαιοπραξίες εμφανίζουν ρυθμιστικά κενά, παρουσιάζεται η σχετική με τη συμπληρωτική ερμηνεία θεωρία και νομολογία και τίθενται ορισμένα βασικά για τη θεμελίωση και τη λειτουργία του θεσμού ερωτήματα, στα οποία δίνεται απάντηση στα επόμενα κεφάλαια. Στο δεύτερο κεφάλαιο, στο οποίο εξετάζεται η σχέση της συμπληρωτικής ερμηνείας προς την ιδιωτική αυτονομία των δικαιοπρακτούντων, διατυπώνεται η μεθοδολογία καθορισμού του περιεχομένου της δικαιοπραξίας όπως τη διαμόρφωσαν τα μέρη (εξηγητική ερμηνεία) και παρατίθενται ορισμένες βασικές σκέψεις για το ρυθμιστικό σύστημα των δικαιοπραξιών. Στη συνέχεια αναζητείται το νομικό θεμέλιο της συμπληρωτικής ερμηνείας, το οποίο εντοπίζεται στην ιδιωτική αυτονομία των μερών, και βάσει αυτού εξετάζεται το ιδιαίτερα εριζόμενο θέμα της σχέσης της συμπληρωτικής ερμηνείας προς το ενδοτικό δίκαιο. Στο τρίτο κεφάλαιο, στο οποίο προσδιορίζονται η μέθοδος, τα κριτήρια και τα όρια της συμπληρωτικής ερμηνείας, διατυπώνονται καταρχάς οι δύο βασικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις της υποθετικής βούλησης ως μέτρου συμπλήρωσης των κενών της δικαιοπραξίας: εμπειρική εκ των υστέρων πρόγνωση και κανονιστική συναγωγή. Εν συνεχεία, αφού εξετάζεται ο κρίσιμος χρόνος στον οποίο πρέπει να διαπιστώνεται η υποθετική βούληση, προσδιορίζονται ακριβέστερα τα αποφασιστικά για την ανεύρεση της κριτήρια, ανάμεσα στα οποία κεντρική σημασία αποδίδεται ιδίως στους σκοπούς των δικαιοπρακτούντων. Περαιτέρω, καθορίζονται ακριβέστερα τα όρια της συμπληρωτικής ερμηνείας, τόσο τα ενδογενή (απαγόρευση διορθωτικής λειτουργίας και ύπαρξη δικαιοπραξίας ως προϋπόθεση της συμπληρωτικής ερμηνείας) όσο και τα εξωγενή (περιορισμοί λόγω του νόμιμου τύπου της δικαιοπραξίας και των ιδιαίτερων κανόνων που αφορούν συμβάσεις με ΓΟΣ). Η μελέτη ολοκληρώνεται με την οριοθέτηση του αναιρετικού ελέγχου για παραβίαση των κανόνων της συμπληρωτικής ερμηνείας.