Η τεράστια έκταση ανάμεσα στην Ασία και την αμερικανική ακτή είναι η κοιτίδα ενός πανάρχαιου και συναρπαστικού κόσμου. Στις οδούς που άνοιξαν οι άνεμοι και τα ρεύματα στην πορεία των αιώνων εμφανίστηκαν, ολοκληρώθηκαν αλλά και χωρίστηκαν ολόκληροι πληθυσμοί και πολιτισμοί, οι οποίοι προσαρμόστηκαν στον παντοδύναμο ωκεανό, μια γενεσιουργό δύναμη μοναδικών θρησκευτικών πρακτικών, που αποτέλεσαν και κομμάτι της καλλιτεχνικής τους έκφρασης. Η ιστορία της Αυστραλίας, της Μελανησίας, της Μικρονησίας, της Νήσου του Πάσχα και της Πολυνησίας προήλθε από αρχαίες μετακινήσεις πληθυσμών από την Ασία. Η παλαιότερη μετακίνηση πληθυσμών έγινε πριν από 40.000 χρόνια και έφερε τους πρώτους πληθυσμούς στην Αυστραλία και στην Παπούα Νέα Γουινέα. Με το επόμενο μεταναστευτικό ρεύμα έφταοαν πριν από περίπου 10.000 χρόνια πληθυσμοί στα πιο απομακρυσμένα αρχιπελάγη και στη Νέα Ζηλανδία. Περίπου το 1500 π.Χ. διαδόθηκε ο πολιτισμός Lapita, ο οποίος και εξαπλώθηκε από το λίκνο του στη Νέα Καληδονία μέχρι τα πέρατα της Ωκεανίας. Η απόσταση από την αρχική τοποθεσία τους, οι διαφορετικές περιβαλλοντικές συνθήκες και οι μετέπειτα κατακερματισμοί οδήγησαν αναπόφευκτα σε μια διαφοροποίηση των πολιτισμών που ήταν ανοικτοί σε εξωτερικές επιρροές. Από την Ασία, αλλά σύντομα και από τις αμερικανικές ακτές, οι διηπειρωτικές οδοί επηρέαζαν αργά αλλά σταθερά την πορεία της εξέλιξης σε μεγάλες περιοχές του Ειρηνικού. Οι ευρωπαϊκές εξερευνήσεις και οι αποικισμοί μαζί με την εξάπλωση των ιεραποστόλων άσκησαν τεράστια επίδραση στους αυτόχθονες πολιτισμούς και ενώ αρχικά επιτάχυναν την κρίση τους, στη συνέχεια έπαιξαν ρόλο στην ανάκαμψη και τη διάσωσή τους.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]