Μια μέρα, ένα ζουμερό γουρουνάκι χτυπάει. . . κατά λάθος την πόρτα της κυρίας αλεπούς. Η αλεπού δεν πιστεύει στα μάτια της! Δεν της τυχαίνει βλέπετε, κάθε μέρα να την επισκέπτεται ένας τέτοιος λαχταριστός μεζές! Όση ώρα το γουρουνάκι την κοιτάζει τρομαγμένο, εκείνη το φαντάζεται ψητό στο φούρνο με πατάτες και μπόλικο σέλινο. . . Όμως, για μια στιγμή. . . το γουρουνάκι είναι βρόμικο. Δεν θα έπρεπε η αλεπού να το πλύνει λίγο; Και κάπως αδύνατο. . . δε θα έπρεπε και να το παχύνει λίγο; Και το κρέας του είναι σκληρό. . . μήπως θα έπρεπε να του κάνει και λίγο μασάζ; Είναι η τυχερή της μέρα, άλλωστε, οπότε το γεύμα της πρέπει να είναι λαχταριστό. Ή μήπως, κάποιος άλλος είναι ο τυχερός. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]