«Την αμηχανία της εγχώριας δημιουργίας θα αναπληρώσει εν μέρει τουλάχιστον, η φωτογραφική παραγωγή των ελλήνων και των ευρωπαίων φωτογράφων, οι οποίοι επισκέφτηκαν και αποτύπωσαν την Κρήτη κατά την περίοδο από το 1909 έως τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στόχος τους ήταν η σταχυολόγηση εικόνων από όλο το νησί για την έκδοση των φωτογραφικών λευκωμάτων με θέμα την Ελλάδα ή τουριστικών εντύπων που θα πρόβαλλαν την Κρήτη ως αναπόσπαστο πλέον τμήμα του ελληνικού κράτους. (...) Στον Boissonnas οφείλουμε τη φωτογράφηση της δυσπρόσιτης περιοχής των λάκκων, της οικογένειας Μάντακα -αντιπροσωπευτικής των αγωνιστών της Μεγαλονήσου-, καθώς και της απέριττης κρητικής ακτογραμμής. (...)
Οι φωτογραφίες της συγγραφέως Έλλης Παπαδημητρίου, που επισκέφτηκε τα Χανιά, το Ηράκλειο και τη Χώρα Σφακιών στη δεκαετία του 1930, παρέμειναν έως τώρα ανέκδοτες. Αριθμητικά περιορισμένες, καταγράφουν ωστόσο με διεισδυτικότητα και χωρίς ρητορικά σχήματα τη ζωή των απλών ανθρώπων και την ατμόσφαιρα του νησιού στον Μεσοπόλεμο. (...)
Η Κρήτη μέσα από το φακό της Nelly`s πρόσφερε πολυάριθμες συστοιχίες ανάμεσα στους μινωικούς λατρευτικούς χορούς και τους παραδοσιακούς κρητικούς, τη μινωική και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, την κατατομή των σύγχρονων κρητικών και εκείνη των αρχαίων αγαλμάτων. (...)
Ο Μικρασιάτης Περικλής Παπαχατζιδάκης (...) εμφορούμενος από τα ιδανικά του φωτογράφου-λειτουργού, θα προσεγγίσει την Κρήτη δύο φορές: τη δεκαετία του 1930 και αμέσως μετά τον πόλεμο, προκείμενου να καταγράψει απόψεις των οικισμών, τα βυζαντινά μνημεία με τις τοιχογραφίες τους, καθώς και τα δημόσια κτήρια. (...)
Στη γενιά των αστών ερασιτεχνών φωτογράφων που συστηματικά αποτύπωσαν το ελληνικό τοπίο και τους παραδοσιακούς οικισμούς ανήκει ο πολιτικός μηχανικός Στέφανος Μαλικόπουλος». (...)

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]