`Είμαι γέρος, φοβάμαι ότι θα ξεχάσω :
Σκότωσα αθώους ανθρώπους.
Πρόδωσα ιερούς όρκους. Απέσπασα κέρδος από τον τρόμο.
Θέλω να αποσυρθώ από τη μουσική - να στροβιλιστώ
και να χαθώ μαζί της`.

Λος Άντζελες, 1958.
Ο Εντ Έξλυ προσπαθεί, για λογαριασμό των Ρεπουμπλικάνων, να αποκόψει από την κούρσα για τις δημοτικές εκλογές τον δημοκρατικό υποψήφιο Μόρτον Ντίσκαντ, που αντιτίθεται στην έξωση των Μεξικανών που κατοικούν στη συνοικία Τσάβες Ραβάιν.
Γούνες ύψους δύο εκατομμυρίων δολαρίων εκλάπησαν από μία αποθήκη.
Ο Ντάντλυ Σμιθ αναλαμβάνει την υπόθεση.
Γίνεται μια διάρρηξη στην οικογένεια Καφετζιάν, εμπόρων ναρκωτικών, ιδιοκτητών αλυσίδας πλυντηρίων και πληροφοριοδοτών του Τμήματος Δίωξης Ναρκωτικών.
Στο φόντο ο ξεπεσμένος Εβραίος μαφιόζος Μίκυ Κοέν, που προσπαθεί να γυρίσει πορνοταινίες τρόμου και επιστημονικής φαντασίας, και ο Χάουαρντ Χιουζ με την εταιρεία του παραγωγής ταινιών, τους μπράβους του και τις στάρλετ.
Ένας δολοφόνος φτωχών ξέμπαρκων κυκλοφορεί στην πόλη.
Ο αξιωματούχος-δικηγόρος της αστυνομίας Ντέηβ Κλάιν, κεντρικός `ήρωας` του βιβλίου, με το παρατσούκλι ` Ο εκτελεστής `, εισπράττει παράνομα νοίκια, αναλαμβάνει ιλιγγιώδεις υποθέσεις και μπλέκεται σε μια καταστροφική ιστορία έρωτα.
Αιμομικτικές ιστορίες πάθους στους ήρωες και αντιήρωες του βιβλίου και σε σενάρια ταινιών. Σχέσεις ομοφυλοφιλικές ανάμεσα σε σταρ μόλις καλυμμένες. Ερωτικά πάθη που οδηγούν στο χαμό.
Η Λευκή Τζαζ ολοκληρώνει την Τετραλογία του Λος Άντζελες (Μαύρη Ντάλια, Μεγάλο Πουθενά, Λος Άντζελες Εμπιστευτικό) του Τζαίημς Ελλρόυ. Γραμμένη με τον συγκοπτόμενο ρυθμό της μουσικής τζαζ και με τον ήρωα του βιβλίου πρόσωπο αρνητικό, μπαίνει στην κατηγορία των βιβλίων του αστυνομικού είδους με τους αρνητικούς ήρωες, που εγκαινίασε η Πατρίσια Χάισμιθ με τον Ρίπλευ.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]