Στο πρώτο βιβλίο της σειράς `Δημόσια Αρχαιολογία` ανθρωπολόγοι, αρχαιολόγοι, μουσειολόγοι και ψυχολόγοι από διάφορες χώρες και διαφορετικές ακαδημαϊκές παραδόσεις ξεκινούν έναν διεπιστημονικό διάλογο σχετικά με την παρουσίαση του αρχαίου κόσμου στο παιδικό κοινό. Παρουσιάζονται εναλλακτικοί τρόποι αφήγησης και διδασκαλίας του - τρόποι που μπορούν να υπονομεύσουν την ιδιότητά του ως αμετάβλητης και κανονιστικής Ιστορίας, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις για αμφισβήτηση, κριτική σκέψη και κριτική στάση ζωής.
Το να μιλήσουμε στα παιδιά για το παρελθόν δεν είναι τόσο ένα τεχνικό ζήτημα. Αφορά κυρίως το ποιο παρελθόν επιλέγουμε να αφηγηθούμε, ποιου το παρελθόν, καθώς και το ιδεολογικό πλαίσιο στο οποίο τοποθετείται και τις αξίες που αυτό εμπεριέχει.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]