Όσοι τρέφονται με πλάνες γαμήλιας ευτυχίας, ουρανοκατέβατα βασιλόπουλα κι αγνές ελληνοπούλες, καλό είναι να μη διαβάσουν τούτο το βιβλίο, που εισβάλλει στα σπίτια σαν καβαλάρης ληστής και σαρώνει όλη την ψευδολογία της κοινωνικής αρετολογίας και ευτυχιολογίας, καρατομώντας μύθους, βασιλόπουλα και σταχτοπούτες. Μέσα στις τρεις νουβέλες του βιβλίου, η συγγραφέας μας παρασύρει, με το σπαρταριστό της χιούμορ, να βιώσουμε τρεις ολότελα διαφορετικούς κόσμους, όπου οι ήρωές τους κυνηγούν με τον τρόπο τους την ευτυχία. Ένα κουβάρι άνθρωποι χάλια, άθλιοι πελάτες του παζαριού της κατάπτυστης πλάνης, από μια κοινωνία ανίσχυρη να τροφοδοτήσει άλλο τις απάτες της. Μοναδικοί, οι αναλφάβητοι ήρωες της τρίτης νουβέλας, που πιστεύουν πως είναι χριστιανοί αλλά ζούνε σαν ειδωλολάτρες, οδηγημένοι και κατευθυνόμενοι μόνο από τα ένστικτά τους, αυθεντικοί και ανήθικοι σαν τη Φύση - ως προς την κοινωνική ηθική. Αγκαλιάζοντας με μιαν απέραντη συμπόνια τα θύματα, σερνικούς και θηλυκές, η συγγραφέας δηλώνει: «Σερβίρετέ μου ένα βασιλόπουλο, σημαίνει, διαιωνίστε τη δουλεία μου. Ασφαλώς πρόκειται για το πιο αντιφεμινιστικό, αλλά υπέρ των γυναικών, βιβλίο που έγραψα».

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]