Όταν ο Ζαχαριάδης γύρισε από το Νταχάου στην Αθήνα, τον υποδέχθηκαν με τεράστια συλλαλητήρια. Τίποτε δεν σκίαζε τη λαμπερή του εικόνα, τη φήμη του ως ηγέτη. Λίγο αργότερα, όταν ο εμφύλιος άρχισε να διχάζει τη χώρα, κάποια χωριά στα βουνά μετονόμαζαν την κεντρική τους πλατεία σε «Πλατεία Ζαχαριάδη». Ποιος λοιπόν ήταν ο άνθρωπος αυτός; Και ποιο ρόλο έπαιξε στο Νταχάου; Ποιος τον κατηγόρησε για πράκτορα των ναζί και γιατί; Ποιοι, αντίθετα, μέσα στο Νταχάου τον έβλεπαν ως έναν καλοσυνάτο άνθρωπο, πρόθυμο να τους συμβουλεύσει και να τους βοηθήσει; Που βρίσκεται η αλήθεια και ποια είναι η δυναμική της συκοφαντίας; Σ` αυτά τα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει ο γερμανός ιστορικός Christoph Schminck-Gustavus, μέσα από μια εξαντλητική και πολύχρονη έρευνα που καταθέτει στο βιβλίο αυτό. Μια έρευνα που απαιτούσε: αυστηρή μεθοδικότητα και απέραντη υπομονή.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]