Ο Άγιος Νικόλαος κατέχει εξέχουσα θέση στο πάνθεον των αγίων της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας. Η δράση του στα Μύρα της Λυκίας, όπου ήταν αρχιεπίσκοπος, καθώς και τα πολλά θαύματα που επετέλεσε, και όταν ζούσε και μετά θάνατον, τον κατέστησαν προσφιλέστατο στους πιστούς.
Η μνήμη του τιμάται στις 6 Δεκεμβρίου και η επικρατέστερη ημερομηνία για την μετακομιδή των λειψάνων του στο Μπάρι της Ιταλίας είναι η 9η Μαΐου.
Το γεγονός ότι έζησε στην ταραγμένη περίοδο της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, όπου συνέβησαν σημαντικά για την εκκλησία γεγονότα, του έδωσαν τη δυνατότητα να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε αυτά, όπως π.χ. στην Α` Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας.
Τα θαύματά του, η ποιμαντική του δραστηριότητα και οι εκκλησιαστικές του παρεμβάσεις απετέλεσαν ιδιαίτερα προσφιλή θέματα για τους υμνογράφους, που τον εξεθείασαν αρκούντως. Έτσι, ο Άγιος Νικόλαος τιμήθηκε από ονομαστούς υμνογράφους αλλά και λογίους σε όλες τις περιόδους της πνευματικής παραγωγής του Βυζαντίου. [...]

[Απόσπασμα από το κείμενο της εισαγωγής της έκδοσης]