(. . .) Δεν υπάρχει αντίστοιχη περιγραφή του τραγικού πολέμου στη Ρωσία μ’ αυτήν του «Ξεχασμένου Στρατιώτη». Αυτό που την κάνει να ξεπερνά σε φρίκη και σε μεγαλείο ό,τι άλλο γράφηκε, δε βρίσκεται μόνο στο γεγονός ότι ο συγγραφέας έζησε πραγματικά τα όσα μας μεταφέρει ή ότι κάτω απ’ την πένα του οι λέξεις ψύχος, πείνα, πυρετός, αίμα ή τρόμος αποκτούν τη χροιά και τη φοβερή δύναμη της πραγματικότητας. Κυρίως οφείλεται στην ικανότητά του Sajer να διεισδύει και να καθιστά ορατά με κάθε λεπτομέρεια τα πράγματα, που ξέρει να περιγράφει μ’ έναν τρόπο που καθηλώνει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]