Δεκαετία του `70. Στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου, ο Ααρών γιορτάζει τα δέκατα γενέθλιά του με μοναδική συντροφιά τους Ακροβάτες του Κήπου, τις τέσσερις κούκλες που του `φερε δώρο ένας θείος του από την Κούβα.
Σε μια ατέλειωτη φθινοπωρινή νύχτα μοναξιάς και αποστειρωμένης γαλήνης, ο Ααρών διηγείται στους Ακροβάτες του το καλοκαίρι που μόλις τέλειωσε - το μακρύτερο καλοκαίρι της ζωής του. Τους μιλάει για την κατάρα της γιαγιάς Αναστασίας, το γάμο της Ροδούλας, τα μαγικά μπισκότα της θείας Σωσώς, το θάνατο του Βέροιου, την εξαφάνιση του Ρεζά. Κι ύστερα για τον Σάκη, το μικρότερο αδελφό του, που τον μισεί όσο κανέναν άλλον.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]