Όταν οι κούκλες μιλούν ψιθυριστά, ή έχουν κάνει φόνο, ή έχουν ερωτευθεί, ή και τα δύο. . . Για να το μάθουμε, πρέπει να πάμε πολύ κοντά τους, τόσο κοντά τους που να μην ξεχωρίζουμε από τις κούκλες, γιατί όσο εμείς θα πλησιάζουμε, εκείνες θα μιλούν ακόμη πιο ψιθυριστά που μόνο κούκλες μπορούν να μιλούν. Γιατί θα φοβούνται μην τιμωρηθούν και για το φόνο τους και για τον έρωτά τους. Και δεν θα ξέρουν ποιον να δικάσουν οι δικαστές· τις κούκλες ή εμάς, που θα έχουμε γίνει κούκλες, για να μάθουμε το μυστικό τους;

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]