Οι κύριοι της αλήθειας, όπως προβάλλουν μέσα από τις σελίδες του Marcel Detienne, είναι τρία πρόσωπα σύνθετα και πολυδιάστατα, που διαθέτουν, στο πλαίσιο του κοινωνικού και πολιτισμικού συστήματος της αρχαϊκής Ελλάδας, ένα προνόμιο αδιάσπαστα δεμένο με το θεσμικό τους ρόλο. Τα τρία αυτά πρόσωπα είναι ο ποιητής, ο μάντης και ο δίκαιος βασιλιάς: το προνόμιο που μοιράζονται από κοινού είναι η κατοχή, η διακίνηση και η διαχείριση της «Αλήθειας». Ταυτόχρονα «κύριοι», «τεχνίτες» και «δάσκαλοι» της «Αλήθειας», όπως δηλώνει η λέξη «maitre», διαχειρίζονται μιαν «Αλήθεια» που υπερβαίνει τα αυστηρά όρια της δικής μας έννοιας της αλήθειας, κατέχουν και εκφωνούν μιαν «Αλήθεια» αδιαχώριστη από τις τελετουργίες, την προσευχή, το δίκαιο και την κοσμική τάξη. Συνδυάζοντας μια σπάνια ευρυμάθεια, τόσο με τις απαιτήσεις της αυστηρής επιστημονικής μεθόδου όσο και με την πρωτοτυπία μιας τολμηρής προσέγγισης, ο Detienne εξερευνά με θαυμαστό τρόπο τα δύσβατα μονοπάτια που οδηγούν από τον μάντη στον φιλόσοφο, από τον βασιλιά στην πόλη, από την αρχαϊκή «Αλήθεια» στην αλήθεια.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]