Δεν υπάρχει παιδί και μεγάλος στον πολιτισμένο κόσμο που να μη γνωρίζει μερικές τουλάχιστον από τις περιπέτειες που πέρασε ο Οδυσσέας επιστρέφοντας στην αγαπημένη του πατρίδα Ιθάκη μετά τον Τρωικό Πόλεμο. Η ευρηματικότητα του `πολυμήχανου Οδυσσέα` που επινόησε το τέχνασμα του `Δούρειου Ίππου` για την άλωση της Τροίας, οι αφάνταστες ταλαιπωρίες του και οι μεγάλοι κίνδυνοι που διέτρεξε στις άγνωστες περιοχές και σε άγριες θάλασσες μαζί με τους ηρωικούς συντρόφους του -με την εύνοια μερικών θεών και την οργή άλλων (μάγισσα Κίρκη, χώρα Λωτοφάγων, νησί Σειρήνων, στενά Σκύλλας και Χάρυβδης, σπηλιά του Κύκλωπα και τόσα άλλα) -, καθώς και η εξόντωση των μνηστήρων που πολιορκούσαν ασφυκτικά την πιστή Πηνελόπη, οι συγκινητικές συναντήσεις του - έπειτα από 20 χρόνια - με το γιο του Τηλέμαχο, τους πιστούς υπηρέτες και υπηρέτριές του, τον πατέρα του Λαέρτη και την υπομονετική γυναίκα του Πηνελόπη, όλα αυτά δεν δίνουν μόνο δραματική και συναρπαστική πλοκή στη διήγηση, αλλά προβάλλουν και υπέροχα πρότυπα ανθρώπινων τύπων, που ενσαρκώνουν αιώνιες αρετές και έχουν γίνει παγκόσμια σύμβολα αρετών και κακιών.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]