Τι μπορεί να συμβεί σ` ένα λεωφορείο που εκτελεί το δρομολόγιο `Κονάκι του αντάρτη` - Σαν Χουάν ντε λα Κρουζ στην Καλιφόρνια; Τι το κοινό υπάρχει ανάμεσα στους επιβάτες του που προέρχονται από κάθε κοινωνική τάξη, επάγγελμα και ηλικία; Για ποια αιτία απεχθάνονται ο ένας τον άλλο τόσο πολύ; Ποια ιδιαιτερότητα, ποιο μυστικό κρύβει ο καθένας μέσα του και σε ποια έκταση αυτά επηρεάζουν το παρόν και το μέλλον του καθενός;
Με άφθαστη μαεστρία ο Στάινμπεκ υφαίνει την πλοκή του έργου του. Ό,τι προπάντων κάνει ευνοϊκή εντύπωση σ` αυτό, είναι η τρυφερότητα, η ευγένεια, ο ανθρωπισμός. Κι όταν ακόμα ο συγγραφέας ειρωνεύεται, ποτέ δεν καταφεύγει στο χυδαίο ή το ταπεινό. Ήρεμα, ρηχά, σχεδόν γλυκά σατιρίζει τα ελαττώματα που αρκετά συμβατικά θεωρούνται ότι χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους.
Με ύφος κομψό, επιμελημένο, στρωτό, με φράση καλαίσθητη, αρμονική και σφιχτοδεμένη, ο διάσημος συγγραφέας κερδίζει από την πρώτη κιόλας στιγμή το ενδιαφέρον και την προσοχή του αναγνώστη του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]