Το δράμα των ηρώων του βιβλίου -όπου περιγράφεται η διαστροφή των αριστερών αξιών, η συστηματική εξόντωση των ιδεολόγων, των καλλιτεχνών και των επιστημόνων καθώς και ο εξευτελισμός του λαού κατά τα πέτρινα χρόνια της σύγχρονης ρουμανικής ιστορίας- περιέχει σε μεγάλο βαθμό τις προσωπικές εμπειρίες της ίδιας της συγγραφέως και επιπλέον αντανακλά ένα γενικότερο πολιτικοκοινωνικό φαινόμενο που ξεπερνά τα σύνορα της Ρουμανίας και αγγίζει κάθε άνθρωπο που ταλαιπωρήθηκε από τη δικτατορία στις διάφορες μορφές της. Τα συγκλονιστικά γεγονότα της αφήγησης είναι γραμμένα με αμεσότητα, ένταση, προβληματισμό και ρεαλισμό, και συμπτωματικά πρωτοεκδόθηκαν λίγους μήνες πριν από την πτώση του καθεστώτος του Τσαουσέσκου, όταν η συγγραφέας Μόνικα Σαβουλέσκου-Βουδούρη βρισκόταν ήδη αυτοεξόριστη στην Ολλανδία. Είκοσι χρόνια μετά την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, πολλά τείνουν να ξεχαστούν και, δυστυχώς, ο ιδεαλισμός δεν αποτελεί χαρακτηριστικό των λαών που υπέφεραν. Μέχρι σήμερα, όμως, εξακολουθούν να υπάρχουν `υπνοβάτες`, ιδεαλιστές που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, και σε αυτούς απευθύνεται τούτο το βιβλίο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]