Περί θεών και κόσμου
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-7921-33-8
Ιδεοθέατρον, Αθήνα, 1999
Ελληνική, Νέα
€ 9.53 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
17 x 12 εκ, 95 σελ.
Περιγραφή

(...) «Εις το έργον τούτο της απαλλαγής του πνεύματος από της αχλήος και της ομίχλης, εξόχως θα συμβάλει το μικρόν τούτο πόνημα του Σαλουστίου και όσα θα επακολουθήσουν συντόμως επί της εσωτερικής ελληνικής μυήσεως και της μυστικής θεολογίας των Ελλήνων. Θα πρέπει κάποτε ο Έλλην, σεβόμενος την επίσημον χριστιανικήν θρησκείαν εις ην ανήκει, να γνωρίσει τας μυστικάς βάσεις επί των οποίων κάθε θρησκεία στηρίζεται και να δυνηθεί, χρησιμοποιών τα πολύτιμα εφόδια τα οποία μας παρέχει ο ελληνισμός, να κατανοήσει το βάθος και τη δυναμικότητα η οποία εγκρύπτεται και εις αυτόν τον χριστιανισμόν, να παύσει δε να νομίζει ότι αι τελετουργίαι και τα σύμβολα της καθ` ημάς Εκκλησίας αναφέρονται απλώς εις ηθικάς παραινέσεις». (...)


[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
α) Τα ιστορικά πλαίσια του έργου και ο σκοπός του
β) Η προσωπικότητα του Σαλουστίου και η χρονολογία σύνταξης του «Περί θεών και κόσμου»
γ) Το αντικείμενον και το πνεύμα του πονήματος
ΣΑΛΟΥΣΤΙΟΥ
«ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΥ»
Ι α) Περί των ιδιοτήτων του ακροατού. Περί κοινών εννοιών
Ι β) Ότι ο Θεός, ως αγαθός και απαθής, δεν μεταβάλλεται
ΙΙ γ) Πας Θεός είναι αγέννητος και αΐδιος (αιώνιος)
ΙΙ δ) Πας Θεός είναι ασώματος
ΙΙ ε) Δεν περιέχεται εις τόπον
ΙΙΙ στ) Περί μύθων - Ότι θείοι οι μύθοι
ΙΙ ζ) Διατί οι μύθοι είναι θείοι;
IV η) Πέντε ειδών μύθοι. Υποδείγματα
V θ) Περί της πρώτης αιτίας
VI ι) Περί των υπερκοσμίων θεών
VI ια) Περί των 12 εγκοσμίων
VI ιβ) Ότι υπάρχουν 12 θείαι σφαίραι
VII ιγ) Περί της φύσεως του κόσμου και της αϊδιότητος αυτού
VII ιδ) Ότι η Γη είναι το μέσον του κόσμου
VIII ιε) Περί του νου και της ψυχής - Ότι αθάνατος η ψυχή
VIII ιστ) Ότι η ψυχή είναι αθάνατος
ΙΧ ιζ) Περί προνοίας, ειμαρμένης και τύχης
Χ ιθ) Περί ορθής και φαύλης πολιτείας
ΧΙΙ κ) Περί προελεύσεως των κακών. Η φύσις του κακού δεν υπάρχει
ΧΙΙΙ κα) Πώς δυνάμεθα ν' αντιληφθώμεν την γένεσιν των αϊδίων
ΧΙV κβ) Πώς δυνάμεθα να νοήσωμεν τους θεούς -μη αλλοιουμένους- να οργίζωνται και να δέχωνται θυσίας
ΧV κγ) Διατί τιμώμεν τους θεούς, οι οποίοι είναι ανενδεείς
XVI κδ) Περί θυσιών και άλλων τιμών. Αυταί τους μεν θεούς εις ουδέν ωφελούν, ημάς δε μόνους τους ανθρώπους
XVII κε) Ότι και φύσει ο κόσμος είναι άφθαρτος
XVIII κστ) Διατί υπάρχουν μορφαί αθεΐας - Ότι ο Θεός δεν βλάπτεται εξ αυτών
XVIII κζ) Αι αποφράδες ημέραι ωρίσθησαν λόγω αδυναμίας των ανθρώπων να αποδίδουν τιμάς εις τους θεούς
ΧΙΧ κη) Διατί οι αμαρτάνοντες δεν τιμωρούνται αμέσως;
ΧΙΧ κθ) Υπάρχουν διαφόρων ειδών τιμωρίαι. Απασαι δε συνοδεύουν την άλογον ψυχήν μέσω του σκιώδους σώματος
ΧΧ λ) Περί μετεμψυχώσεως και πώς λέγεται ότι αι ψυχαί εγκαθίστανται εις άλογα ζώα ή όντα
ΧΧ λα) Ότι είναι αναγκαία η μετεμψύχωσις