Έχουμε στον `Πολιτικό` μία εκπληκτική ένδειξη - κατάδειξη αυτής της μεγαλοφυΐας του θειοτέρου των θειοτάτων Πλάτωνος, γιατί μέσα στον `Πολιτικό`, ίσως καθαρότερα από κάθε άλλο σύγγραμμά του, κατορθώνει ο ίδιος να είναι αμφισβητητικός (. . .) του ίδιου του Πλάτωνος, του εαυτού του! Ο Πλάτων κατορθώνει να είναι αντιρρητικός του Πλάτωνος. (. . .)
[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]