Πυκνό χιόνι πέφτει πάνω από το Δουβλίνο. Σε μισή ώρα μπαίνει ο καινούργιος χρόνος - 1960. Πάνω στη στέγη της οδού Σέβιλ Πλέις 44, ένα αγόρι, με την καθοδήγηση του πατέρα του, στρέφει την κεραία της τηλεόρασης προς την Αγγλία. Οι ακτίνες μπαίνουν μέσα στο σπίτι, και οι ένοικοι του σπιτιού έκθαμβοι, με ανοιχτό το στόμα, βλέπουν το «κουτί» να αποκτά ζωή. Από τότε τα πάντα αλλάζουν. Με ύφος λιτό και συνάμα τρυφερό ο συγγραφέας καταγράφει την πορεία μιας δουβλινέζικης οικογένειας κατά την ταραγμένη δεκαετία του 1960.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]