Τα γλυκά του κουταλιού είναι στην πατρίδα μας παράδοση από γενιά σε γενιά που παραμένει ζωντανή ως τις μέρες μας. Παρ` όλη την εξέλιξη της τεχνολογίας, η Παρασκευή των γλυκών παραμένει η ίδια, όπως μεταδόθηκε σε μας από τις γιαγιάδες μας. Δεν υπάρχει, τουλάχιστον στον τόπο μας, άνθρωπος που να μην έχει δοκιμάσει κάποια στιγμή στη ζωή του γλυκό του κουταλιού, για αυτό κι έδωσα στο βιβλίο μου τον τίτλο «Τα γλυκά της Ζωής. . .». Δε θα ξεχάσω όσο ζω τη γιαγιά μου και τη μητέρα μου που θεωρούσαν αδιανόητο να μην υπάρχει στο σπίτι μας γλυκό του κουταλιού: σύκο, κεράσι, βερύκοκο, σταφύλι κλπ. Αντίστοιχα υπήρχαν και οι ανάλογες μαρμελάδες, χωρίς όμως να ξεχνώ τα ρετσέλια και το πετιμέζι, το μούστο, τα μουστοκούλουρα και τη μουσταλευριά. . .

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]