Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που η Τατιάνα έφτιαξε για πρώτη φορά λαχανόρυζο με κρέας για τον Αλεξάντερ. Ωστόσο οι αναμνήσεις της είναι ακόμα ζωηρές: η κάπως βραχνή, σιγανή φωνή της γιαγιάς της, το τραμ που είχε πάρει για να περάσει στην απέναντι όχθη, το απογευματινό φως που σιγά σιγά λιγόστευε, ο πόνος στο σπασμένο της πόδι καθώς περπατούσε κουτσαίνοντας· αλλά πάνω απ` όλα, η επιθυμία να φτιάξει κάτι για κάποιον, με μοναδικό σκοπό να τον ευχαριστήσει.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]