Ποιος σου είπε ότι σε μια Μελο-ιστορία δεν υπάρχουν Φοιβο-προκλήσεις; Στην Αλόννησο, ο Φοίβος το δελφίνι συναντά τη φώκια τη Μελένια. Εκεί, στο νησί, όπου η αγάπη η ανυστερόβουλη περισσεύει και μπολιάζει, εκεί όπου ο αγώνας ο καλός για τη σωτηρία όλων των πλασμάτων της φύσης υπερτερεί από όλες της εφήμερες επιδιώξεις. Εκεί η αγάπη, την οποία η ίδια η φύση επιβάλλει ως βραβείο επιβίωσης και συνέχειας, επιβεβαιώνεται απλά και απόλυτα δίχως διαχωριστικές γραμμές και τεχνάσματα, δίχως φυλετικές διακρίσεις. Εκεί σε καλώ. Έλα μαζί μου να αγαπήσεις το άσπρο και το μαύρο, που η φύση μας δώρισε απλόχερα. Έλα μαζί μου σε Φοιβο-προκλήσεις να βάψουμε κόσμους Μελένιους σε χρώμα μονάχα από φως και από ήλιο.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]