Η χημεία, όπως παρουσιάζεται μέσα από τα σκίτσα και τα πειράματα του βιβλίου, μοιάζει σαν ένα συναρπαστικό παιχνίδι. Είναι ή δεν είναι συναρπαστικό να μπορεί κανείς (μικρός ή μεγάλος) να παράγει μέσα στο σπίτι του ηλεκτρικό ρεύμα από ένα μήλο ή λεμόνι; Να βλέπει ένα κοινό μαντήλι να αναφλέγεται και όταν σβήνουν οι φλόγες, να διαπιστώνει ότι μένει ανέπαφο; Να μπορεί να μαλακώνει το κέλυφος του αυγού ή να το τηγανίζει στην ύπαιθρο χωρίς να ανάψει φωτιά; Να στέλνει με μία κόλλα χαρτί κρυφά γραπτά μηνύματα σε οποιονδήποτε αποδέκτη, αρκεί αυτός να ξέρει, πως για να φανούν τα μηνύματα πρέπει να τη θερμάνει ελαφρά; Να βάφει τις πατάτες μπλε με το βάμμα ιωδίου που έχει σπίτι του; [. . .] Και πολλά άλλα. Το βιβλίο όμως αυτό δεν έχει ως κύριο σκοπό να διασκεδάσει, αλλά να διδάξει. Διότι, για την κάθε ενέργεια που γίνεται και το κάθε φαινόμενο που παρατηρείται κατά την εκτέλεση των πειραμάτων, δίνονται λεπτομερείς επιστημονικές εξηγήσεις. Επίσης από την εισαγωγή του κάθε πειράματος γίνεται σαφές σε τι αποσκοπεί και ποιες είναι οι γνώσεις που `φιλοδοξεί` να μεταδώσει. Με τον τρόπο αυτόν ο μαθητής αφομοιώνει εύκολα βασικές αρχές της χημείας και μπαίνει - χωρίς να το καταλάβει - στο θαυμαστό κόσμο της. [. . .]

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]