Το έργο είναι σ` ένα μέρος και αποτελείται:
Μ. 1-18 Εισαγωγή Πρώτο θέμα (Α)
Μ. 19-46
Δεύτερο θέμα (Β)
Μ. 47-71
Ανάπτυξη Α + Β
Μ. 72-135
Coda
M. 136-156

Είναι μία σπουδή πάνω στο ύφος σαν βασική προϋπόθεση της οργάνωσης της φόρμας σονάτα, προσθέτοντας τον ελεγχόμενο αυτοσχεδιασμό σαν στοιχείο της μουσικής αναπνοής, όπως εκτιμάται και ο ρόλος της διάρθρωσης της σύνθεσης μιας κορώνας (auskomponierte Fermate), στην επεξεργασία του μουσικού υλικού. Έτσι, η φόρμα αποκτά μία ερμηνεία ξεχωριστή κάτω από το διάφανο νεορομαντικό ύφος του έργου.