"Γιατί ειδικά στην Κούβα;"
"Επειδή είναι μια χώρα ξεχωριστή, απαντούσα στους φίλους μου, που είτε με κατηγορούσαν πως είμαι ρομαντικός επαναστάτης, ή αθεράπευτα άρρωστος με το κουβανέζικο κιτς. "Επειδή αποσύρθηκε ο Φιντέλ Κάστρο, και ξεκινάει μια αλλαγή σε ένα από τα τελευταία προπύργια του σοσιαλισμού, την αιχμή του δόρατος στα πλευρά της Βόρειας Αμερικής". Εξάλλου και μόνο το όνομα ηχούσε στ΄ αυτιά μου γεμάτο υποσχέσεις. Για περιπέτεια. Για μακρινό ταξίδι. Για τζόγο. Για παρακμή. Αλλά αυτό το κρατούσα για τον εαυτό μου.
Ήθελα οπωσδήποτε ν αποκτήσω μια δική μου εικόνα για τη χώρα αυτή και τους ανθρώπους της. Είναι η κατάσταση πραγματικά τόσο άσχημη, όπως κάθε τόσο διαβάζουμε; Ή είναι η Κούβα τόσο γοητευτική, όσο μου την περιγράφουν οι φίλοι, που επιστρέφουν ενθουσιασμένοι από το ταξίδι; Και πως είναι πραγματικά η κατάσταση εκεί μετά την αποχώρηση του Κάστρο;
Ένας άλλος λόγος που ήθελα να πάω σ αυτό το νησί ήταν για να προετοιμάσω ένα καινούργιο βιβλίο με μια βιογραφία. Να αναζητήσω τα σημεία της επανάστασης, και να αντιληφθώ τον χώρο, που βρίσκεται μέσα στις φωτογραφικά αποτυπωμένες εικόνες των ημερών αυτών.
Για κάμποσους μήνες προετοιμάστηκα σιγά, σιγά, έκανα μαθήματα ισπανικών, διάβασα στοίβες βιβλία σχετικά με την ιστορία της Κούβας, έπιασα επαφή με την πολύ φιλική πρεσβεία της Κούβας στο Βερολίνο, κουβέντιασα με εξόριστους Κουβανούς, μάζεψα διευθύνσεις και τέλος γνώρισα ανθρώπους, που οι φίλοι τους με κάλεσαν στην Αβάνα.
Ξεκίνησα τον Μάρτιο του 2008: Μ ένα κεφάλι γεμάτο σχέδια και ερωτήσεις ανέβηκα στο αεροπλάνο. Είχα μπροστά μου τέσσερις βδομάδες στην Κούβα.
Ο Ράινχαρτ Κλάιστ μαζεύει τις εντυπώσεις του και τα όσα έζησε στο ταξίδι του στην Κούβα, σε αυθόρμητα σκίτσα, κεφάτες εικόνες και ζωντανά κόμικ. Φτιάχνει έτσι ένα μοναδικό και πολύ προσωπικό ταξιδιωτικό ημερολόγιο.