Το μικρό αυτό βιβλίο αποτελείται από δυο μέρη, αφενός τους πίνακες και αφετέρου μια σύντομη μελέτη σχετική με το ζήτημα που διεθνώς αποκαλείται mandala. Οι πίνακες αποτελούν το πρωτογενές ζωγραφικό υλικό, το οποίο οδηγεί στη συνέχεια στην αντίστοιχη μελέτη, στην προσπάθεια να ερμηνευτεί και αφομοιωθεί αυτό το υλικό. Τα σχέδια αυτά δεν διεκδικούν βέβαια ιδιαίτερες καλλιτεχνικές δάφνες, αλλά αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της όλης εργασίας, αφού είναι η πρώτη ύλη και το κίνητρο για τα υπόλοιπα.
Η όλη διαδικασία πρέπει να ιδωθεί ως συνιστώσα μιας ευρύτερης προσπάθειας εσωτερικής εξέλιξης και, αν έχει για κάποιους αξία, αυτή συνίσταται ακριβώς στη συγκεκριμένη διάσταση και όχι σε κάτι άλλο. Αν και όλα αυτά συνέβαιναν στο μακρινό πια 1975, θεωρώ ότι συνεχίζουν να έχουν τη σημασία τους για όποιον ενδιαφέρεται για τέτοια ζητήματα. Άλλωστε στον τόπο μας πρωτότυπες εργασίες αυτού του είδους είναι πολύ σπάνιες έως ανύπαρκτες.
Αφού λοιπόν στο πρώτο μέρος παρουσιάζεται το υλικό, που χαρακτηρίζεται ως mandala, στο δεύτερο μέρος, για όποιον ενδιαφέρεται, υπάρχει αυτή η μικρή μελέτη που βασίζεται κυρίως στο έργο του Jung, αλλά και σε κάποιες σύγχρονες επιστημονικές απόψεις για το ζήτημα αυτό. Έτσι ο αναγνώστης που ενδιαφέρεται για τέτοια θέματα δεν χρειάζεται να ανατρέξει σε άλλες πηγές, αλλά μπορεί να έχει μια σχετικά πλήρη άποψη περιοριζόμενος σε αυτό το βιβλίο, το οποίο αποτελεί συμβολή σε γενικότερα ζητήματα εσωτερικής εξέλιξης στην ισχνή ελληνική βιβλιογραφία.
Όσο για τον τίτλο `Αρχετυπικές Μορφογενέσεις` σημαίνει ότι το υλικό αυτό/ πίνακες είναι αρχετυπικό, δηλαδή ανήκει σε όλο το ανθρώπινο είδος και συναντάται σε όλο τον κόσμο, καθώς επίσης ότι αποτελεί μορφογενετικό υλικό και συνοδεύεται από ανάδυση πληροφορίας.

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]