Αυθεντική βιογραφία μιας έγκλειστης και μαύρης γάτας για ζωόφιλους, ζωολόγους και (μοναχικά) παιδιά. Νομίζω πως δεν έχασα τον καιρό μου γράφοντας τη βιογραφία της Γάτας της Σοφής. Της άξιζε να μη χαθεί ολότελα η μνήμη της σαν οποιασδήποτε γάτας. Ήταν, και είναι στα βαθιά της γεράματα, ένα σπάνιο ζώο -κάτι που επιβεβαιώνω βλέποντας τις άλλες γάτες μου που μπροστά της είναι, απλώς, γάτες.
Πρέπει να πω άλλη μια φορά πως όσα γράφω είναι πιστή καταγραφή των όσων έπραξε η Γάτα στον μακρό βίο της. Δεν έχω προσθέσει τίποτα, γι` αυτό και τη βιογραφία της μπορώ να την πω «ζωολογικό ντοκουμέντο».
Αυθαίρετες είναι μόνο οι ερμηνείες μου. Ένας ζωολόγος μπορεί να ερμηνεύσει διαφορετικά τη συμπεριφορά της, μα αυτό είναι δικό του ζήτημα και όχι δικό μου. Με τις δικές μου ερμηνείες δεν έκανα τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από του να ασκήσω το δικαίωμά μου να καταγράψω ό,τι εγώ αισθάνθηκα ως αυτόπτης μάρτυρας των έργων και των ημερών της Γάτας. Με την έννοια αυτή, οι ερμηνείες μου, όσο αυθαίρετες κι αν είναι -ή ακριβώς επειδή είναι αυθαίρετες- μπορούν να θεωρηθούν ως ένα ακόμη «ζωολογικό ντοκουμέντο». Ελπίζω κάποιοι ειδικοί να θελήσουν να ασχοληθούν με τη σοφή μαύρη γατούλα μου και να δώσουν πιο έγκυρες λύσεις στα αινίγματα που μου έθεσε. Μα πιο πολύ ελπίζω να δώσει μερικά ερεθίσματα σε όσους βλέπουν με περιφρόνηση τα ζώα να τα δουν με άλλο μάτι. Αξίζουν το σεβασμό μας, όχι μόνο ως άλλες μορφές ζωής, αλλά και ως μορφές ευαισθησίας και -γιατί όχι;- και νοημοσύνης όχι πολύ διαφορετικής από τη δική μας. Έλλη Χιούμαν