Το να είσαι πατέρας ενός παιδιού σημαίνει να του δίνεις όλο και περισσότερη ελευθερία, να το κάνεις όλο και πιο ανεξάρτητο, να το αφήνεις να πηγαίνει προς το άγνωστο, εκεί που εσύ δεν έχεις πάει ποτέ. Θα πρέπει να ξεπεράσει όλους τους περιορισμούς που εσύ γνώρισες. Θα πρέπει να βοηθηθεί, όχι να εξαναγκαστεί, διότι, από τη στιγμή που εξαναγκάζεις, σκοτώνεις, δολοφονείς το παιδί. Το πνεύμα χρειάζεται ελευθερία. Μεγαλώνει με την ελευθερία και μόνο με την ελευθερία. Αν είσαι αληθινός πατέρας, θα είσαι ευτυχισμένος, που το παιδί είναι επαναστάτης, αφού κανένας πατέρας δεν θα ήθελε να σκοτώσει την ψυχή του παιδιού του.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]