Στην αλλαγή του αιώνα και της χιλιετίας, τα Βαλκάνια δεν έχουν και πολλά πράγματα για τα οποία μπορούν να πανηγυρίσουν. Αν εξαιρέσει κανείς την Ελλάδα, στις υπόλοιπες χώρες η τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα ήταν στην καλύτερη περίπτωση μια περιπέτεια και στην χειρότερη ένας εφιάλτης. Περνώντας από το γκρίζο παρελθόν της ψυχροπολεμικής περιόδου και των περιορισμένων προσδοκιών στη χαμένη -για πολλούς καταστροφική- δεκαετία του 1990 και στην αβεβαιότητα του μέλλοντος, κυριαρχεί η αίσθηση της απογοήτευσης και μια σωρεία ερωτηματικών. Κάποια από αυτά αφορούν την πορεία και τις επιδόσεις των οικονομιών, που επηρεάζουν άμεσα το επίπεδο ευημερίας των κατοίκων και τις προοπτικές ανάπτυξης των χωρών. (...) Ο σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να παρουσιάσει τα βασικά οικονομικά, δημογραφικά και αναπτυξιακά χαρακτηριστικά των Βαλκανικών χωρών σε μετάβαση, να εξηγήσει -στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό- τους παράγοντες που έχουν συμβάλει στην συνολικά απογοητευτική πορεία αυτών των χωρών, και να προτείνει τις βασικές αρχές ενός σχεδίου ανάπτυξης, με αποδέκτες τόσο τις ίδιες τις χώρες όσο και τη διεθνή κοινότητα και ειδικά την Ευρωπαϊκή Ένωση. (...)

[Απόσπασμα από το κείμενο του προλόγου]