Τα άρθρα σε μιαν εφημερίδα ή ένα λήμμα σε μια εγκυκλοπαίδεια έχουν συνήθως το στίγμα του εφήμερου και τη μοίρα του παρωχημένου. Η αρθρογραφία, όμως, του Karl Marx και του Friedrich Engels στη New York Tribune για το ρόλο των Μεγάλων Δυνάμεων της Δύσης στην Ασία και τις συγκρούσεις ανάμεσά τους και με τους λαούς της γιγάντιας ηπείρου, ή το λήμμα για το Αφγανιστάν που συνέταξε ο Ένγκελς για τη New American Cyclopedia την ίδια εποχή, ξαφνιάζουν με το προφητικό τους πνεύμα και την επικαιρότητά τους. Γραμμένα πριν από 150 χρόνια περίπου, ρίχνουν φως στο σήμερα, σε μια εποχή όπου, μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και την κήρυξη από την Αμερικανική Αυτοκρατορία ενός παγκόσμιου `ατέρμονος πολέμου κατά της τρομοκρατίας`, το ανθρώπινο δράμα παίζεται ξανά στα υψίπεδα της Κεντρικής Ασίας και στην κατεχόμενη Μεσοποταμία.
Σε τι έγκειται το μυστικό αυτής της σπάνιας δημοσιογραφίας που από τα μέσα του 19ου αιώνα μπορεί να φωτίζει τις απαρχές του 21ου αιώνα με τρόπο που αδυνατούν και δεν θέλουν να το κάνουν τα παντοδύναμα σήμερα ΜΜΕ; Τα τελευταία φετιχοποιούν και χειραγωγούν την εντύπωση της εικόνας και το σοκ της στιγμής. Αντίθετα, η απρόσμενη επικαιρότητα των άρθρων του Μαρξ και του Ένγκελς οφείλεται πρωταρχικά στο γεγονός ότι αναζητούν και συλλαμβάνουν το Παρόν ως Ιστορία, τη σφύζουσα συγκυρία σε όλη την ιστορική της πυκνότητα και το βάθος, στις αντιφατικές τάσεις της προς τις μελλοντικές εξελίξεις.
Συλλαμβάνουν την Ιστορία εν τω γεννάσθαι γιατί την προσεγγίζουν ανιχνεύοντας το υλικό της έδαφος, ενεργητικά και μεθοδικά, με λογισμό και μ` όνειρο, από τη σκοπιά της πάλης για την καθολική ανθρώπινη χειραφέτηση.
Τα αποικιακά δεινά και οι κοινωνικές μεταβολές στην ινδική υποήπειρο, η πεισματική και νικηφόρα αντίσταση των αφγανικών φυλών στην εισβολή των βρετανικών αυτοκρατορικών στρατών, οι επαναστατικές εξεγέρσεις και ο λαϊκός πόλεμος στην Κίνα συσχετίζονται με το μέλλον της κοινωνικής επανάστασης στην Ευρώπη και παγκοσμίως.

[Απόσπασμα από κείμενο παρουσίασης εκδότη ή έκδοσης]