Εν τούτοις οι Κρήτες, αν υλικώς τους καταβάλλει η βία και η υπεροχή των αριθμών, ηθικώς όμως διαμένουν πάντοτε υπέροχοι και ανέφικτοι, ακέραιοι δε διασώζονται εις τα πληγωμένα και αιμάσσοντα στήθη των οι πατριωτικοί πόθοι οίτινες μεταδίδονται παρ` αυτοίς από γενεάς εις γενεάν. Το ξίφος και η σφαίρα δεν είναι προορισμένον να επιτυγχάνωσιν άλλο από σώματα, το φρόνημα δε και ο εθνισμός ίστανται εκεί όπου δεν φθάνει η πυρίτις και τα φυσίγγια.
Ούτω και ο αγών του οποίου τας περιπετείας εν αγωνία παρακολουθεί ήδη πάσα Ελληνική καρδία, αν έχη το αποτέλεσμα των άλλων και αν η Κρήτη επαναπέση μετά την υπερήφανον εξέγερσίν της, πάλιν πριν ξηρανθή από το αίμα των σημερινών μαρτύρων της το χώμα, η σάλπιγξ θα ηχήση και εις τον ήχον της θα τρέξη ο γενναίος και υπερήφανος αλλά τόσον ατυχής της μεγάλης και ενδόξου νήσου λαός.
[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]