Η μεγάλη κραυγή
Κυκλοφορεί
ISBN: 978-960-9661-20-1
Κοντύλι, Πινακάτες Πηλίου, 11/2014
1η έκδ., Ελληνική, Νέα
€ 26.28 (περ. ΦΠΑ 6%)
Βιβλίο, Χαρτόδετο
24 x 16 εκ, 400 γρ, 265 σελ.
Περιγραφή

Θα `θελα να βγάλω µια μεγάλη κραυγή που να φτάσει μέχρι τον ουρανό ψηλά, μέχρι τον ουρανό ψηλά να φτάσει. Τέτοια μεγάλη κραυγή. / Είμαι η δυστυχία που σπέρνει η Ιατρική. Ακριβώς αυτό. / Για μένα η ζωή µου ήτανε το πιο φτηνό πράγμα. [...] Δεν τη σεβόμουνα τη ζωή µου. / Όταν εκείνος βγήκε απ` το νοσοκομείο, εγώ δεν είχα πια περίοδο. / Νομίζω ότι δε θα είχα δικαίωμα να µην της δώσω τη δυνατότητα, αφού η επιστήμη την έδινε [...]

Θα 'θελα να βγάλω µια μεγάλη κραυγή που να φτάσει μέχρι τον ουρανό ψηλά, μέχρι τον ουρανό ψηλά να φτάσει. Τέτοια μεγάλη κραυγή. / Είμαι η δυστυχία που σπέρνει η Ιατρική. Ακριβώς αυτό. / Για μένα η ζωή µου ήτανε το πιο φτηνό πράγμα. [...] Δεν τη σεβόμουνα τη ζωή µου. / Όταν εκείνος βγήκε απ' το νοσοκομείο, εγώ δεν είχα πια περίοδο. / Νομίζω ότι δε θα είχα δικαίωμα να µην της δώσω τη δυνατότητα, αφού η επιστήμη την έδινε [...] για μένα δε θα το ήθελα ποτέ! / Στις φίλες µου δεν έλεγα ποτέ ότι έχω πέντε αδέλφια. Έλεγα ότι έχω τέσσερα. / Θεέ µου, τι σου 'φταιξα και µ' έκανες να βλέπω τον κόσμο µέσ' από δυο παράθυρα; / Είπα, αν δεν πάρω τώρα ψυχοφάρμακα, δε θα πάρω ποτέ στη ζωή µου. / Αυτή 'ναι η... η διαθήκη µου. / Παράτα τον και φύγε! λένε [...] υπάρχει ωμότητα, παράτα τον και φύγε! / Φοβάμαι τόσο πολύ το θάνατο... / Εμένα το μυαλό µου επί εικοσιτετραώρου βάσεως βρισκόταν στον πατέρα µου [...] κοιµόµουν και το μυαλό µου ήταν εκεί. Σηκωνόµουν και το µυαλό µου εκεί. / Ο θάνατος είναι ηρεµία. / Πρέπει οι καθηγηταί, κάποιος καθηγητής, πρέπει να βγάλει ένα βιβλίο τέτοιο, ότι να... / Τη διαχείριση από την πλευρά των τριών εκείνων δεν εγκρίνω. / Δεν έχω εξοµολογηθεί, παρά µία φορά στη ζωή µου· και τώρα η δεύτερη!
δεν είναι µύθος
είναι ιστόρηµα πέρα κι από το µυθιστόρηµα
είναι πραγµατικότητα

προκλητικό για την ιατρική κοινότητα – ανακουφιστικό για τους ανθρώπους
εύχοµαι να ανακουφίσει την ιατρική κοινότητα και να προκαλέσει τους ανθρώπους

Ο Γιάνης Δηµολιάτης γεννήθηκε το 1951 στην Κάτω Σκαφιδωτή Πρεβέζης, όπου και τελείωσε το Δηµοτικό. Σπούδασε Ιατρική στην Αθήνα. Από το 1989 ζει στην Πεδινή Ιωαννίνων. Εργάζεται ως Αναπληρωτής Καθηγητής Υγιεινής και Ιατρικής Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήµιο Ιωαννίνων.

Έχει συγγράψει τα βιβλία: (αντι)Παιδαγωγικό πανόραµα ή πώς η κοινωνία (ανα)παράγει ανθρωπάκους (Σύγχρονη Εκπαίδευση, 1985, 1992), Ξέρουµε τι γίνεται στα σχολεία; Από το νηπιαγωγείο ως το πανεπιστήµιο (Δίπτυχο, 1987), Πολιτική δηµογραφία: η ακτινογραφία της Βουλής (Πανεπιστήµιο Ιωαννίνων, 1992), Το επόµενο Βήµα (εκδόσεις "2000 ΜΕΤΑ Χ", 1994).
Επίσης τα άρθρα: «Ευθανασία ή Ευζωία; Ιδού το πραγµατικό δίληµµα! (η διαθήκη µου)», Μateria Μedica Greca, 1990, «Νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα – πραγµατεία περί αρνητικής ζωής: ένα πείραµα σκέψης και ένα υπόδειγµα συνδυασµού ποσότητας και ποιότητας ζωής», Η ποιότητα στις υπηρεσίες υγείας, Θεµέλιο, Αθήνα 2003, «Ο Ευγένιος Βούλγαρης και η Διατριβή του περί Ευθανασίας», Προτελεύτια Διλήµµατα, Αθήνα 2008.
Παράλληλα έχει ασχοληθεί µε τη µετάφραση βιβλίων, µεταξύ των οποίων το Ευγένιος Βούλγαρης, Διατριβή περί Ευθανασίας (µαζί µε τον Μ. Γαλανάκη, Εξάντας 2005).
Δήλωση του συγγραφέα
Αυτό το βιβλίο οι αφηγητές µου το έγραψαν, δικά τους λόγια είναι. Εγώ απλά πήγα και τους βρήκα και τους ζήτησα να µου τα πουν και τα έβαλα στο χαρτί µε τρόπο