Δύο ορφανές δίδυμες, η Λία και η Ρέα, απασχολούνται ως υπηρέτριες σε μια εύπορη οικογένεια. Οι κυρίες τους (μητέρα και κόρη) τους συμπεριφέρονται από τυπική άποψη «σωστά»· στην πραγματικότητα, όμως, μοιάζει δύσκολο να αποφύγουν την «αναγκαία» απόσταση που επιβάλλει ο ρόλος τους. Ο κύριος του σπιτιού, από την άλλη, βαθμιαία αποκτά στενότερη επαφή με τα δύο νεαρά κορίτσια. 

Αυτή είναι η αφετηρία γι’ αυτή την ιδιότυπη νουβέλα που ισορροπεί πειστικά ανάμεσα στο κοινωνικό αφήγημα και το ερωτογράφημα: σ’ ένα περίκλειστο αστικό περιβάλλον, όπου οι πρωταγωνιστές ταλαντεύονται διαρκώς ανάμεσα στην καθωσπρέπει επικοινωνία και τη βίαιη σύγκρουση, μια εκτός ορίων Επιθυμία προσβάλλει ως ιός την κανονικότητα των «νοικοκυραίων» και διαλύει τα πάντα.

Η νουβέλα αυτή αντλεί την έμπνευσή της από το έγκλημα που διέπραξαν οι αδελφές Παπέν στη Γαλλία την τρίτη δεκαετία του 20ού αιώνα.