Το παρόν βιβλίο της ASTbooks με τίτλο «Κώδικας Ποινικής Δικονομίας Ν. 4620/2019 (ΦΕΚ Α’ 96/11.6.2019)», προκειμένου για την παρουσίαση των νέων διατάξεων έχει επιλεγεί η κάτωθι δομή:
Όσον αφορά τη δομή του νέου Ποινικού Κώδικα περιέχει έντεκα Βιβλία:
Με το Ν. 4620/2019 (ΦΕΚ Α’ 96/11.6.2019) ψηφίστηκε ο νέος Κώδικας Ποινικής Δικονομίας ο οποίος τίθεται σε ισχύ από 1.7.2019, καταργώντας τον προϊσχύοντα Κώδικα, δεδομένου ότι από τον Ν. 1493/1950 περί κυρώσεως του ΚΠΔ μέχρι σήμερα μεσολάβησαν τόσες πολλές και τόσο διαφορετικές νομοθετικές επεμβάσεις στις διατάξεις του Κώδικα, ώστε ο επηρεασμός «της αρχιτεκτονικής και εσωτερικής αλληλουχίας των καθ’ έκαστα διατάξεων» και η αλλοίωση «της συνοχής και συνάρτησης των μερών» του κειμένου αποτέλεσαν κοινή διαπίστωση.
Η Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή επεξεργάστηκε και κατέθεσε ένα πλήρως ανανεωμένο και εναρμονισμένο με τις σύγχρονες δικαιοκρατικές απαιτήσεις Σχέδιο ΚΠΔ, το οποίο προέκυψε αφενός μέσα από τη συσχέτιση και αξιοποίηση όλων των προηγούμενων προσπαθειών κωδικοποίησης και όλων των επιστημονικών θέσεων των τελευταίων είκοσι ετών και αφετέρου μέσα από την επιστημονική εξέλιξη των ευρωπαϊκών δρωμένων στο χώρο του Δικαίου (Αποφάσεις – πλαίσιο, Συμβάσεις, Οδηγίες κ.α.).
Με δεδομένο ότι η διαμόρφωση του μικτού ποινικού δικονομικού συστήματος, που εμφανίζεται ως κυρίαρχο σύστημα στις έννομες τάξεις των χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης, αποτελεί προϊόν μιας μακρόχρονης διαδικασίας από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα, κρίθηκε σκόπιμο από τη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή να διατηρηθεί η ηπειρωτική δόμηση της μορφής της ποινικής δίκης και οι κεντρικοί θεσμοί της.
Ως κύρια χαρακτηριστικά του Σχεδίου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ισχύουν τα κάτωθι:
α) Η διατήρηση του μικτού τύπου διαδικασίας.
β) Η δόμηση της μορφής της δίκης με βάση τα ίδια στάδια και τους ίδιους παράγοντες της δίκης
γ) Η ισοστάθμιση των αναγκών προστασίας της κοινωνίας και του ατόμου.
δ) Η διατήρηση του αυτεπάγγελτου της ποινικής δίωξης στον μεγαλύτερο όγκο των αδικημάτων.
ε) διασφάλιση του δικαιώματος της ακρόασης των διαδίκων, αλλά και των λοιπών δικαιωμάτων τους, κατά τη διεξαγωγή της ποινικής δίκης.
στ) Η διατήρηση της συμμετοχής του λαϊκού στοιχείου στην απονομή της ποινικής δικαιοσύνης.
ζ) Η ελεύθερη εκτίμηση των αποδείξεων, αλλά και η αναγνώριση των ορίων της ηθικής απόδειξης.