Μια μελέτη για τον σπουδαίο ρόλο που έπαιξαν οι Ελληνίδες δασκάλες στη Μ. Ασία, την Πόλη και την Αν. Θράκη. Η συγγραφέας αναφέρεται στις μορφωμένες δασκάλες, σ’ αυτές που ήταν απόφοιτες του Αρσακείου και σε άλλες, που είχαν βγάλει παρθεναγωγεία και διδασκαλεία αλλού, κυρίως στη Σμύρνη ή στην Πόλη.

 Με συγκίνηση προσεγγίζει όλες αυτές τις νεαρές δασκάλες, θαυμάζοντας το κουράγιο και τον ηρωισμό τους. Αναφέρονται οι δύσκολες συνθήκες του ταξιδιού και της διαβίωσής τους, μακριά απ’ τα σπίτια τους και τους δικούς τους ανθρώπους. Με πόσο θάρρος κι αποφασιστικότητα ξεκινούσαν απ’ τη στεριανή Ελλάδα και τα παράλια της Μ. Ασίας, για να πάνε στον Πόντο και στην Ανατολία... Στάθηκαν πυγολαμπίδες της εκπαίδευσης τα πολύ δύσκολα εκείνα χρόνια.