«Θα κάμουμε αρχή από τα μικρά, από τα εύκολα· σιγά σιγά θα καταπιαστούμε με τα μεγάλα· κι ύστερα, άμα τελέψουμε και τα μεγάλα, θα καταπιαστούμε με τ’ αδύνατα». Η συγκλονιστική ιστορία του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, αφηγούμενο από τον πιστό συνοδοιπόρο του, φράτε Λεόνε, μέσα από το τρεμάμενο χέρι του Νίκου Καζαντζάκη, ο οποίος σε βαθιά θρησκευτική κατάνυξη κατέγραψε την ασκητική ζωή του Αγίου Φραγκίσκου, του αγίου των ανθρώπων, των ζώων και των μικρών σπουργιτιών. Η σύγκρουση με την οικογένειά του και το κοινωνικό και εκκλησιαστικό κατεστημένο, η Ασίζη, η Ρώμη, οι Άγιοι Τόποι, η τέλεια φτώχεια, η πάλη με τις προσωπικές αδυναμίες, η αγάπη για τη φύση, η απόλυτη καλοσύνη, η ανθρωπιά, η θέωση. Ο καζαντζακικός λυρισμός και στοχασμός στο πιο συγκινητικό του μυθιστόρημα. «Άγιε ασκητή, κίνησα να βρω το Θεό· δείξε μου το δρόμο. – Δεν υπάρχει δρόμος. Υπάρχει γκρεμός, πήδηξε! Γιατί βιάζεσαι, Κύριε; Γιατί θες να με παιδεύεις τόσο; – Γιατί σε αγαπώ…», ακούστηκε τώρα χαμηλή, τρυφερή, μέσα στην καρδιά του Φραγκίσκου, η φωνή Του Θεού.