Το βιβλίο του Αγαπίου Λάνδου «Αμαρτωλών Σωτηρία» αποτελεί αφορμή για βύθισμα στην ιστορική μας αυτοσυνειδησία, στην αγωνιώδη προσπάθεια να περισωθεί η καταγωγική μας αναφορά σ` ό,τι διέσωζε την ιδιοπροσωπία μας, τότες που ένα ολόκληρο γένος ούτε κέντρο εξουσίας είχε, ούτε δύναμη υπερασπιστική διέθετε, ούτε εθνικά όρια γνώριζε, καθώς ήταν γέννημα οικουμενικής αυτοκρατορίας και γι` αυτό υποχρεωμένο να επιβιώσει μέσα στην ιστορική δίνη, με τη δύναμη που αντλούσε από τους ταμιευτήρες της ίδιας του της ψυχής.

Μέσα σ` αυτό το κλίμα, που κάθε περιγραφή είναι ανίκανη να το αποδώσει, εμφανίστηκε στο τέλος του 16ου αιώνα ο Αγάπιος μοναχός ο Λάνδος, Κρης την καταγωγή. Άνθρωπος αμφιλαφούς μορφώσεως επέλεξε από νωρίς το μοναχικό βίο του Αγίου Όρους, όπου η ασκητική πολιτεία, η μελέτη και η συγγραφή όξυναν τον ιεραποστολικό του ζήλο και τη θυσιαστική του αγάπη για τον πολύπαθο λαό του θεού...

Απλή και εύληπτη γλώσσα, πλήρες σύστημα διδασκαλίας της πίστεως, επαγωγική μέθοδος δια παραδειγμάτων, είναι στοιχεία που κοσμούν το πιο αγαπητό βιβλίο της σκληρής αυτής περιόδου, το "Αμαρτωλών Σωτηρία"...

Ο λόγος του παραμένει πάντα αληθινός και με πνευματική ευθυβολία συλλαβίζει εξ αρχής τους όρους της πίστεως και της ζωής. Γνωρίζει ο συγγραφέας ότι διαχειρίζεται το έσχατο απόθεμα της αντοχής των υποδούλων, τη μόνη επιβίωσή τους, την ουσία της ψυχής τους. Σπέρνει το λόγο της σωτηρίας σε ψυχές οργανωμένες από τον πόνο και τα βάσανα και ξέρει ότι θα εξανθήσει γρήγορα η πραγματική ανάσταση.