Με την παρούσα μελέτη γίνεται εκτενής αναφορά στην ευρωπαϊκή διαταγή δέσμευσης λογαριασμού όπως αυτή καθιερώνεται στο ενωσιακό ευρωπαϊκό επίπεδο με τον Κανονισμό 655/2014. Αρχικά με τις εισαγωγικές παρατηρήσεις, που προτάσσονται των κεφαλαίων της μελέτης, γίνεται αναφορά στην κινητικότητα και στις διεργασίες που προηγήθηκαν του Κανονισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με αντικείμενο την εναρμόνιση των δικονομικών κανόνων μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε., και συνέτειναν στην έκδοση του Κανονισμού. Η αναγκαιότητα έκδοσης του Κανονισμού πειστικά θεμελιώνεται στο πρώτο κεφάλαιο με αναγωγή στις αιτίες του προβλήματος της διασυνοριακής ανάκτησης οφειλών. Η μελέτη καλύπτει ακολούθως με πληρότητα τις ιδιαιτερότητες και τα διαδικαστικά ζητήματα της έκδοσης διαταγής δέσμευσης λογαριασμού με αναφορά στις θεωρητικές γνώμες, αλλά και στα νομολογιακά δεδομένα, συχνά αδημοσίευτα, που ήδη διαμορφώνει η δικαστική πρακτική.

Στο πλαίσιο αυτό με επιτυχία επιχειρείται η διασύνδεση του Κανονισμού με τις αντίστοιχες διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας και αξιολογείται η μεταξύ τους προσαρμογή κατά το άρθρ. 738Α ΚΠολΔ. Σημαντική, επίσης, είναι η συμβολή της μελέτης στην κατανόηση του μηχανισμού συλλογής στοιχείων για τους τραπεζικούς λογαριασμούς του οφειλέτη. Με αυτό το περιεχόμενο η παρούσα μελέτη αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για τη θεωρητική επεξεργασία, αλλά και την πρακτική εφαρμογή του Κανονισμού και ειδικότερα του ασφαλιστικού μέτρου της ευρωπαϊκής διαταγής δέσμευσης λογαριασμού στην Ελλάδα.