Ὁ Λένιν κατάφερε νὰ κατακτήσει τὴν ἐξουσία, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν μαρξισμὸ τηρήθηκαν μόνο οἱ τύποι, ἐνῶ τὸ κράτος ποὺ ἐγκατέστησε ἐπέβαλε τὴν ἐξουσία του μὲ τὴν ὠμὴ βία τῆς Τσεκὰ καὶ μὲ ἐκτελέσεις ποὺ ἐνέκρινε ὁ ἴδιος, χωρὶς δίκες. Ὁ Τύπος φιμώθηκε καὶ οἱ συνταγματικὲς ἐλευθερίες καταργήθηκαν. Ὅλες οἱ μέθοδοι ποὺ πρότεινε ὁ Λένιν γιὰ νὰ ἀλλάξει τὴν ὄψη τοῦ κόσμου εἶναι μέθοδοι τρομοκρατίας. Ὁ ἴδιος ὑπῆρξε ὁ πατέρας τῆς παγκόσμιας τρομοκρατίας. Τὸ σοβιετικὸ κράτος ποτὲ δὲν ἀντιπροσώπευσε τὴν πλειοψηφία τοῦ λαοῦ. Γιὰ τὸν ἴδιον τὸν Λένιν ὁ λαὸς ἦταν ὅ,τι τὸ μέταλλο γιὰ τὸν σιδηρουργό. Χρησιμοποίησε τὴν ἐργατικὴ τάξη γιὰ νὰ ἐκτελέσει τὸ πείραμά του, ἀδιαφορῶντας γιὰ τὸ ἂν θὰ ἀποτύγχανε καὶ μὲ τί κόστος σὲ ἀνθρώπινες ζωές. Ἐξάλλου, σὲ περίπτωση ἀποτυχίας, τί εἶχε νὰ χάσει;