Η Μαρκέλα, με εργολάβο τον κουνιάδο της Νεκτάριο, προσπαθεί να στήσει μια μπαράνκα στον καταυλισμό των Ρομά. Αλλά το στήσιμο της μπαράνκας αποδεικνύεται πιο δύσκολο και από το κτίσιμο ενός σπιτιού.

Ο άνεργος Ζαφείρης δέχεται πρόταση να παραχωρήσει, με το αζημίωτο, τη γυναίκα του Διονυσία σε έναν παράνομο μετανάστη. Να κάνει μαζί της παιδί για να βγάλει χαρτιά.

Η Ραφαέλα πιστεύει πως όμορφη τσιγγάνα είναι μόνο η άσπρη τσιγγάνα. Πασχίζει με σαπούνια και κρέμες να ασπρίσει.

Η άστεγη Μαρία αποφασίζει να γεννήσει το 7ο παιδί της μόνη, στην αυλή της εκκλησίας. Μπροστά στα έξι μικρά παιδιά της.

Ο πατέρας του Νιόνιου φροντίζει με αγάπη τον νοητικά καθυστερημένο γιο του. Και τον διδάσκει με υπομονή πως να αυνανίζεται με ασφάλεια.

Οι ήρωες των εννιά διηγημάτων δεν είναι οι αδούλωτοι και ελεύθεροι Τσιγγάνοι του Ρομαντισμού. Αυτοί που αδιαφορούν για το αύριο, που τους αρέσει να βρίσκονται on the road, που γλεντοκοπάνε με κάθε ευκαιρία.

Είναι άνθρωποι της ανάγκης, που ζουν και κυκλοφορούν στα όρια του κοινωνικού περιθώριου «διαφανείς» και «αόρατοι». Συνεχώς πρέπει να μηχανεύονται τρόπους για την καθημερινή επιβίωσή τους. Πολλοί δεν τα καταφέρνουν χωρίς να καταφύγουν στις πανάρχαιες τέχνες: ζητιανιά και κλεψιά, «ντιλεμένκο» και «τζορνιπέ».