Η «Ιλιάδα» είναι ένα ποίημα χιλιάδων στίχων, με πολλές μικρές και μεγάλες ιστορίες. Την καλύτερη ιστορία εντοπίζει ο συγγραφέας και δάσκαλος Κωνσταντίνος Πατσαρός προς το τέλος του έπους, στη ραψωδία Φ. Εκεί ο Όμηρος βάζει τον Αχιλλέα να αντιμετωπίζει πολυάριθμους Τρώες, αλλά και τον Σκάμανδρο, τον ξακουστό ποταμό της Τροίας. Η εξέλιξη της αναμέτρησης είναι ιδιαίτερα απρόβλεπτη… Ο βραβευμένος συγγραφέας αφηγείται την αναμέτρηση του Αχιλλέα με τον Σκάμανδρο φωτίζοντας την οικολογική της διάσταση, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική, συχνά όμως παραγνωρισμένη.

Λίγο πριν συγκρουστούν, ο Σκάμανδρος τον προειδοποιεί, αλλά ο βασιλιάς των Μυρμιδόνων τού απαντά ότι θα πραγματοποιηθεί η επιθυμία του, «αλλά όχι πριν στριμώξω τους Τρώες» και συνεχίζει να σκοτώνει επιβαρύνοντας το ποτάμι. Αυτό το «σε καταλαβαίνω, έχεις δίκιο, αλλά ξέρεις εγώ δεν πρόκειται να σταματήσω πριν κάνω τη δουλειά μου» είναι η ίδια απάντηση που δίνουμε ακόμα και τώρα στη φύση όταν εκείνη μας δείχνει ξεκάθαρα ότι έχουμε διαταράξει τη ροή της. Επιλέγουμε να μη δίνουμε σημασία σε ένα οικολογικό πρόβλημα και, όταν έρθει η ώρα της φυσικής τιμωρίας, δηλώνουμε απροετοίμαστοι και κλαίμε πάνω από τη δήθεν απροσδόκητη συμφορά. Κάτι παρόμοιο συνέβη με την πλημμύρα στη Μάνδρα Αττικής και είναι βέβαιο ότι θα συμβεί και στο μέλλον.

https://www.elniplex.com/κωνσταντίνος-πατσαρός-για-τη-σύγκρουση-του-αχιλλέα-με-τον-σκάμανδρο-και-την-πολυεπίπεδη-χροιά-της/