Με τις αναµνήσεις µου αυτές ξαναζωντανεύουν τραγικές µέρες που έζησε η γενιά µας. Πιστεύω πως οι µνήµες αυτές, αν φτάσουν στους νεώτερους, γίνονται κτήµα και συνείδηση της κοινής ευθύνης που µας βαραίνει όλους. Γράφω για να µη συνεχίζονται αυτά πουθενά στον κόσµο, για να µην επαναληφθούν ποτέ στον τόπο µας. Και για να ζητάµε πάντοτε δικαιοσύνη και ειρήνη.
Μαρία Δεµσερή - Σιδέρη (1923-2022)Γεννήθηκε στην Κοζάνη. Το 1943 οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και είχε ενεργό συµµετοχή σ’ όλες τις δραστηριότητές της. Συνελήφθη δύο φορές για τη δράση της, την πρώτη στις 5 Δεκεµβρίου 1946 και τη δεύτερη στις 7 Ιουλίου 1947 όπου και καταδικάστηκε πέντε φορές σε θάνατο. Έµεινε δεκατέσσερα χρόνια στη φυλακή, περιµένοντας κάθε µέρα την εκτέλεσή της. Στις 23 Νοεµβρίου 1959 αποφυλακίστηκε µε τα µέτρα ειρήνευσης. Στις εκλογές του 1961 ήταν υποψήφια βουλευτής του συνδυασµού «Πανδηµοκρατικόν Αγροτικόν Μέτωπο Ελλάδος (ΠΑΜΕ)» στην Κοζάνη. Το 1981εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο «Ερµής» το πρώτο της βιβλίο µε τίτλο «Δεκατέσσερα Χρόνια», έργο βιογραφικό που παρουσιάζει τη ζωή της από τη σύλληψη µέχρι και την απελευθέρωσή της. To 1992 παρουσίασε το δεύτερο βιβλίο της µε τίτλο «Χρόνια Οδύνης» µε τρία αντιστασιακά διηγήµατα. Στο πρώτο από αυτά είναι πρωταγωνίστρια η ίδια, στο δεύτερο η δασκάλα αδερφή της Τασία και στο τρίτο ο µετέπειτα σύζυγός της ποιητής Γιώργος Σιδέρης. Το 1984 έγινε µέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.