Μιχαήλ Κ. Παπαδόπουλος, Τα πένθη μου ― Τα έθνη μου μετά των ανοίκειων Στ Ήχο Ζω ωαρίων, έργο εξωφύλλου Έλενα Προβατά, Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση, εκδ. Μανδραγόρας, 16Χ24, Μάρτιος 2022, σελ. 40, αριθμ. έκδοσης: 360, ISBN 978-960-592-142-2, τιμή 8,48 ευρώ.

Παν μέτρον άρρωστον

ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΩΓΥΡΑ

Ηλιοβασίλεμα στην Ανώγυρα

Όπως παλιά

Οι μνήμες πήραν το κόκκινο

Από το ηλιοβασίλεμα

Κι έκαψαν όσες λέξεις

Μου απόμειναν.

Πέμπτη ποιητική συλλογή του Λεμεσιανού Μιχαήλ Κ. Παπαδόπουλου που μόλις πρόσφατα κυκλοφόρησε μια ακόμη μελέτη του, Ουδέν σχολείον (ουδέν Σχ Όλοι ο),  βασισμένη στα θέματα παιδείας που τον απασχολούν για τη στήριξη των νέων στην διαδικασία της εκπαίδευσης. Εξ ου και κάποια ποιήματα (βλ. «Το υπαρκτό σχολείο») που φιλοξενούνται στην παρούσα έκδοση ως συνέχεια του προηγούμενου βιβλίου του, αλλά και η Ωδή του στον δάσκαλο Δημήτρη Χαραλάμπους:Δάσκαλε εσύ που ζώστηκες/ Τα εκρηκτικά της ζωής σου/ Και γκρέμισες το σχολείο-φυλακή/ Τους πίνακες και τα θρανία/ Απελευθερώνοντας τους μαθητές/ Από την σχολική πλήξη και ανία/ Δάσκαλε που δίδαξες την ηδονή της γνώσης/ Που τα μαθήματά σου δεν ήταν μα-θύματα/ Αλλά δονήσεις ευχαρίστησης/ Της μάθησης και της ποίησης.

Άκρως πολιτικός κι ερωτικός (Καλλή Γραφία: Αν μου δώσεις το σώμα σου γυμνό/ Θα μπορέσω να μάθω καλλιγραφία)ο γλωσσοπλαστικός λόγος του Μ.Κ. Παπαδόπουλου έρχεται ως «βουβός ποιηματογράφος» να σαρκάσει και ν’ αυτοσαρκαστεί, «να κάψει όσες λέξεις του απέμειναν», να μνημονεύσει οικείους, απώλειες, πένθη, να επικοινωνήσει μέσα από το έργο του ακόμη και την περιπέτεια υγείας του που πολεμά με γενναιότητα και χιούμορ. Πάρκινσον: Κι εγώ φωνάζω/ Θέλω μια λέξη/ Για να περπατήσω. Και αλλού: Μαγνητική τομογραφία/ Νευρο λογική ετυμηγορία/ Ο εγκέφαλος στη γωνία/ Αγωνία/ Μόνος παλεύω με θηρία.

Στο μαιευτήριο των λέξεων ο Μιχαήλ Κ. Παπαδόπουλος αποδεκατίζει λέξεις και συναισθήματα φτιάχνοντας με το σώμα τους τα ποιήματά του:

 ΑΠΟΨΕ

Ο ουρανός συνθλίβει

Τα ρήματά μου

Τ’ αστέρια πετροβολούν

Τις λέξεις μου

Κι εγώ μένω βουβός

Αρνούμαι επίμονα

Τον εφησυχασμό του ύπνου

Λιθοβολώντας με μαθηματική ακρίβεια

Τα όνειρά μου

Αναζητώ απεγνωσμένα

Το μου.

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ

Καθώς βάδιζα κατά μήκος

Της θλίψης μου

Σκόνταψα στο νεκρό πατέρα μου

Τότε κατάλαβα πόση ουσία

Έκρυβε η απουσία του.

Ο Μιχαήλ Κ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου το 1952. Σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Aix-Marseille I στη Γαλλία. Συνεργάστηκε ως ερευνητής και δίδαξε στο Ινστιτούτο Διδακτικής και Παιδαγωγικών του ίδιου πανεπιστημίου. Από το 1976 που επέστρεψε στην Κύπρο, εργάστηκε ως εκπαιδευτικός ψυχολόγος στο Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού. Το 1997 απέκτησε τον τίτλο του Διδάκτορος από το Πανεπιστήμιο Αθηνών καταθέτοντας τη διατριβή του με θέμα Λειτουργικός αναλφαβητισμός: Σχολικός αποκλεισμός και σχολικός πόνος, η οποία και εκδόθηκε σε βιβλίο τον ίδιο χρόνο από τις εκδόσεις Νέα Σύνορα-Α.Α. Λιβάνη. Έχει διδάξει ως επισκέπτης Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Aix-Marseille, ως ειδικός επιστήμονας στο Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου καθώς και στην Παιδαγωγική Ακαδημία και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου. Οι δημοσιεύσεις του αναφέρονται κυρίως σε ζητήματα σχολικής αποτυχίας, λειτουργικού αναλφαβητισμού, νεανικής παραβατικότητας, βίας στο σχολείο, χρήσης ουσιών και αγωγής υγείας. Για τις δημοσιεύσεις του και τις εργασίες του στα πιο πάνω επιστημονικά πεδία έχει αναγνωριστεί ως εμπειρογνώμονας από πανεπιστήμια της Ευρώπης, διεθνείς και Ευρωπαϊκούς οργανισμούς, όπως την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Συμβούλιο της Ευρώπης, την UNESCO, το Υπουργείο Παιδείας της Γαλλίας, καθώς και από άλλους επιστημονικούς φορείς.