Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές, στις αρχές Μαρτίου του 2022, η κρίση του κορωνοϊού του 2020 και του 2021 φαίνεται ξαφνικά να επισκιάζεται από τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο COVID-19 έχει απομακρυνθεί από το προσκήνιο των μέσων ενημέρωσης, έχει ξεχαστεί ταχύτερα ακόμη και από ό,τι εισήλθε στη ζωή μας πριν από δύο χρόνια. Και όμως, η πανδημία εξακολουθεί να υπάρχει, καθώς η παραλλαγή Omicron σαρώνει διαδοχικές χώρες, προκαλώντας χάος, ενώ αναμφίβολα έρχονται και άλλες παραλλαγές.

Αυτή η συλλογή δοκιμίων –που γράφτηκε στο αποκορύφωμα της πανδημίας, μεταξύ των αρχών του 2020 και των αρχών του 2021– διερευνά τις διαφορετικές αντιδράσεις των διαφόρων κυβερνήσεων στην κρίση. Επισημαίνει τι πήγε καλά και τι άσχημα, επιδεικνύοντας προσεγγίσεις για την οικονομική ρύθμιση και τη δημοσιονομική τόνωση που ήταν αποτελεσματικές και εκείνες που δεν ήταν, μερικές από τις οποίες οδήγησαν σε μεγαλύτερη ζημιά από ό,τι ήταν απαραίτητο.

Δεν υπάρχει πιο θεμελιώδης αποστολή αυτή τη στιγμή –το 2022– από την επίτευξη παγκόσμιας ισότητας στα εμβόλια και την καθοδήγηση των οικονομιών μας ώστε να είναι, πραγματικά, οικονομίες βιώσιμες, χωρίς αποκλεισμούς. Ελπίζω η συλλογή αυτή να συμβάλει με κάποιο μικρό τρόπο στην επίτευξη αυτής της υπόθεσης.