Το πελώριο και διαχρονικό ερώτημα, που έθεσαν φιλόσοφοι ή άλλοι, ιδίως στα έργα της παγκόσμιας τέχνης, πώς θα μπορούσε ενδεχομένως, να ηττηθεί «ο λύκος της στέπας» που κρύβεται μέσα μας, μάλλον αιωρείται αναπάντητο μέχρι σήμερα. Η εκδοχή της «πνευματικής, ηθικής ή ενάρετης» βίωσης είναι αξιοπρόσεκτη, αλλά δεν αρκεί. Γιατί συχνά έρχεται μια στιγμή, που η καταιγίδα σαρώνει το ενάρετο παρελθόν και μαζί, ανθρώπους, ζώα, φύση αλλά και αρχές ή κανόνες: Νικά ο λύκος!

Η άλλη εκδοχή συμπίπτει με τον διαρκή αγώνα να γίνεις «όμορφος» και να συμφιλιωθείς με τον μέσα κόσμο σου· μιας και εχθρός του ανθρώπου συχνά είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Και, αν αποφεύγεις να κάνεις στους άλλους αυτά που δεν θέλεις να κάνουν σ’ εσένα, αν πλούσιο θεωρείς μονάχα το σοφό ή αν υπερασπίζεις το δίκιο, τότε είσαι σε καλό δρόμο.

Ίσως να μην παραβαίνουν όλοι οι άνθρωποι την έννομη τάξη ή τις Δέκα εντολές. Είναι όμως πολύ πιθανό να 'ρθει η στιγμή, η «κακή», η «τυχαία και απρόβλεπτη», που το μικρόβιο του παραβάτη θα μολύνει τον ενάρετο, τον ηθικό, τον υπεράνω υποψίας. Θα τον εξωθήσει σε ανήκουστες πράξεις βίας, αμοραλισμού, κατάπτωσης. Μπορεί τότε, όπως λένε, να 'ρθει η Νέμεσις, αφού το σπαθί της Δικαιοσύνης δεν έχει θήκη· όμως δεν έλυσε ποτέ και οριστικά το σπαθί αυτό το διαχρονικό ερώτημα.

Τι εξωθεί κάποια να στείλει με ψέματα την αδελφή της στη φυλακή;

Γιατί η σιωπή και ο φόβος αποθρασύνουν έναν αδιόρθωτο βιαστή;

Πώς το ερωτικό πάθος ενός φιλήσυχου ανθρώπου τον οδηγεί στον γκρεμό;

Πόσο εύκολα μπορεί να αφαιρέσει κάποιος μια ανθρώπινη ζωή;

Τι του πρέπει του αμαρτωλού; Η κόλαση, η κολυμβήθρα του Σιλωάμ ή η αποδοχή του όπως είναι;

Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα προσπαθεί να αναδείξει «Ο Κύκλος του Σκορπιού». Πρόκειται για τέσσερις φανταστικές ιστορίες μυστηρίου, πάθους και νέμεσης, που θα μπορούσαν να είχαν συμβεί, παρ’ ότι οι ήρωές τους είναι ανύπαρκτοι. Η επιλογή τους δεν αφορά έναν ποινικολόγο σε αποστρατεία, αλλά όλους και όλες αν ενδιαφέρονται, να ανιχνεύσουν απαντήσεις στο αναπάντητο ερώτημα αυτής της έκδοσης.

Ο Βασίλης Θ. Αμανατίδης είναι δικηγόρος, ποινικολόγος και ζει στην Καλαμάτα από τα παιδικά του χρόνια, παρ’ ότι γεννήθηκε στη Νέδουσα του δυτικού Ταΰγετου. Οι σπουδές του στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης, η μαχόμενη δικηγορία από το 1983 ως μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας, η πολύχρονη ενεργή παρουσία στα κοινά της πατρίδας του από τις γραμμές της Αριστεράς και η λογοτεχνική του εμφάνιση από το 2010 τον καθιέρωσαν στο ευρύ κοινό ως δημόσιο πρόσωπο. Παντρεμένος με την δικηγόρο και πρώην βουλευτή Μεσσηνίας Παναγιώτα Κοζομπόλη έχει δύο κόρες.

Είναι συγγραφέας των μυθιστορημάτων: «Δρόμοι πάνω στο χιόνι» (2010) και «Θηλυκά Ποτάμια» (2016) από τις εκδόσεις «Ταξιδευτής», που τον έκαναν γνωστό στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό.