Η Σπάρτη αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του πλέγματος που συλλογικά χαρακτηρίζεται δωρικός κόσμος, αν και το ενδιαφέρον εστιάζεται στην στρατιωτική της δομή και οργάνωση και στην αυστηρή τήρηση της δωρικής αγωγής, παρά το γεγονός ότι η παράδοσή της αποδεικνύεται κατά πολύ αρχαιότερη και ανάγεται στον κόσμο των Αχαιών, καθώς ακόμα και το δωρικό ιδίωμα συνιστά άμεση εξέλιξη του προγενέστερου του αχαϊκού και πολλά χαρακτηριστικά του επιβιώνουν στα νεώτερα ιδιώματα της λεγόμενης δημοτικής στον μητροπολιτικό ελλαδικό χώρο. Ιδιαίτερα από τον VIII έως τον VI αιώνα οι Δωριείς της Λακεδαιμόνος θεωρούνται μία από τις πλέον ανοικτές κοινωνίες του ελλαδικού χώρου και έχουν αποκτήσει μεγάλη φήμη για τους αρχιτέκτονές τους, τους τεχνίτες ξυλουργικής και μικρογλυπτικής, τους αγγειοπλάστες και τους ζωγράφους, τους μεταλλουργούς, τους υφαντουργούς και τα μάλλινα υφάσματα πορφύρας, όπως και τους βυρσοδέψες τους.

Οι εμπορικές τους σχέσεις με την Χαλκίδα, την Σάμο, την Ρόδο, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Κυρήνη και τον Τάραντα (που είναι αποικίες τους) αποδεικνύονται εξαιρετικές και τα προϊόντα των λακωνικών εργαστηρίων διακινούνται όχι μόνο στην Μεσόγειο αλλά και στις περιοχές της σύγχρονης Γαλλίας και Γερμανίας. Η Σπάρτη προβάλλεται επίσης για τους μουσικούς, τους χορευτές και τους αοιδούς της, ενώ και οι αθλητές της αποτελούν πρόσωπα δημοφιλή και πασίγνωστα, αφού με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία από το 720 π.Χ. έως το 546 π.Χ. κατέχουν 46 Ολυμπιακές νίκες σε σύνολο 81, διατηρώντας την αίγλη της σε τέτοιο βαθμό που να αποτελεί ορόσημο ακόμη και για τον σύγχρονο κόσμο. Το μεγαλείο της εντυπωσιάζει και τον Θουκυδίδη που διερωτάται για το πώς ο άνθρωπος του μέλλοντος θα αποδεχθεί την απαράμιλλη εικόνα της, εάν κάποτε η Σπάρτη μεταβληθεί σε τόπο ερειπίων, αλλά ακόμη και η σκιά της διατηρεί ένα ανυπέρβλητο μεγαλείο, με απίστευτη διαχρονικότητα...