Μεταξύ Μεσαίωνα και Αναγέννησης, η «Ιλαροτραγωδία του Καλίστο και της Μαλιβέας» ή «Η Θελεστίνα», όπως την αποκαλούσε το κοινό και επεκράτησε σαν τίτλος, εμφανίζεται στην Ισπανία του 15ου αιώνα (του αιώνα της ανακάλυψης της Αμερικής, των διωγμών των αλλοθρήσκων και της Ιεράς Εξέτασης) σαν ένα πρωτοποριακό ουμανιστικό έργο, του οποίου το τολμηρό ερωτικό στοιχείο καταπλήσσει και ενθουσιάζει τους αναγνώστες. Δυο ερωτευμένοι, ο Καλίστο και η Μαλιβέα, σπάνε τους κανόνες του πλατωνικού αυλικού έρωτα και της χριστιανικής ηθικής. Πρόκειται για έναν αμαρτωλό έρωτα που όμως δεν θα έχει αίσιο τέλος. Ο Φερνάντο ντε Ρόχας διαπράττει κάτι το πολύ επικίνδυνο: οι πρωταγωνιστές ανατρέχουν στη μαστροπεία και τη μαγεία, ενώ το έργο βρίθει από τολμηρές για την εποχή καταστάσεις και λέξεις. Όταν όμως αργότερα η Ιερά Εξέταση θα ανασκαλίσει το έργο του «ύποπτου» - λόγω εβραϊκής καταγωγής - Ρόχας, θα το αφήσει απείραχτο. Οι αμαρτωλοί πεθαίνουν όλοι, χωρίς να προφτάσουν να εξομολογηθούν πλήρωσαν για το θανάσιμο αμάρτημά τους.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]